از روی نام شرکت باید بتوان شرکت را شناخت. یعنی باید آن را از سایر شرکت های تجاری مشابه، قابل تفکیک کند. ولی ضرورت ندارد که نام انتخابی، جنبه توصیفی خاصی داشته باشد (نوع فعالیت شرکت را توصیف کند). در مقابل، انتخاب عناوین خاطره برانگیز یا ذوقی به عنوان نام تجاری شرکت قابل پذیرش است و به بهانه نداشتن وصف مشخص کننده نمی توان استعمال آن را مخدوش دانست.

همچنین نام شرکت تجاری باید با زمینه فعالیت و اهداف اساسی فعالیت های شرکت، همخوانی داشته باشد. قابل ذکر است از اولویت های موجود نظیر مارک های ثبت شده نام تجاری و علائم مشخص کننده دیگر و از نام مولف و نام خانوادگی یا نام مستعار نیز می توان به عنوان نام شرکت استفاده کرد. مشروط بر این که به حقوق مکتسبه دیگران لطمه ای وارد نکند. (بند 6 ماده 713 قانون مالکیت فکری و صنعتی)

مشخصه هایی که نام شرکت در حقوق ایران باید داشته باشد به صورت زیر است:
1- نام یا عنوان از نظر ماهیت یا طریقه استفاده آن خلاف موازین شرعی نباشد.
2- خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه نباشد.
3- موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه یا شرکتی که اسم یا عنوان انتخاب شده معرف آن است، فراهم نکند.

بنابراین، اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت موسسه ای یا شرکتی فراهم کند که اسم یا عنوان، معرف آن است نمی تواند به عنوان یک نام تجاری شرکت به کار رود. در این زمینه تفاوتی بین شرکت های خصوصی و عمومی یا دولتی وجود ندارد.
اسم شرکت می بایست: الف)خارجی نباشد ب)لاتین نباشد ج) سابقه ثبت نداشته باشد د)دارای معنا و مفهوم باشد و با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد .